1607 թվականից սովորել է Ա․ վան Նորտի մոտ, համագործակցել Պիտեր Պաուլ Ռուբենսին։ Յակոբ Յորդանսի արվեստում ցայտուն դրսևորվել են ֆլամանդական դպրոցի ժողովրդի հիմունքներն ու ռեալիստական ձգտումները, միաժամանակ նշանակալի դեր կատարել նիդերլանդական հին ավանդույթների և Կարավաջոյի ժառանգության հետ ունեցած կապերը («Ընտանեկան դիմանկար», մոտ 1615, Էրմիտաժ, Լենինգրադ, «Հովիվների երկրպագությունը», 1618, Ազգային թանգարան, Ստոկհոլմ)։ 1620-1630-ական թթ․ լավագույն նկարներում («Ցուպիտերի դաստիարակումը», 1620, Կասսելի պատկերասրահ, «Ընտանեկան դիմանկար», մոտ Յակոբ Յորդանս ծերունու դիմանկար (մոտ 1641, Էրմիտաժ, Լենինգրադ) 1622-1624, Պրադո, Մադրիդ, «Պտղաբերության այլաբանություն», մոտ 1625-1628, Հնագույն արվեստի թանգարան, Բրյուսել) որոշակի են ռեալիզմի նրա սկզբունքները՝ հակումը դեպի գյուղացիների և բյուրգերների լիարյուն տիպերը, ամուր, ծանրամարմին ֆիգուրներն ու հյութեղ մանրամասները, կենցաղային ժանրին տված նախապատվությունը, կրոնական ու դիցաբանական թեմաների կենցաղային մեկնաբանությունը, հնչեղ տաք տոներով գունանկարը։ 1640-ական թթ․ ստեղծել է ֆիգուրներով ծանրաբեռնված հանդիսավոր կոմպոզիցիաներ, որոնցում երբեմն զգացվում է կեղծ պաթոս։ Նկարչի «Պանը և Սիրինքսը» գունանկարը և «Տղամարդու դիմանկար» գրաֆիկական աշխատանքը գտնվում են Հայաստանի պետական պատկերասրահում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 129)։
Իսպանական Նիդերլանդներ
Jacob Jordaens Վիքիպահեստում
Ինքնանկար հարազատների հետ. մոտ. 1615. Էրմիտաժ, Սանկտ Պետերբուրգ
Մելեագրոս և Ատալանտա. 1617—1618. յուղաներկ, 156,5 × 123,0 սմ. Եկատերինբուրգի գեղարվեստական թանգարան (инв. Ж-820)
Առատության այլաբանություն
Бобовый король. Ок. 1638.
Այլաբանական ընտանեկան դիմանկար. Начало 1650-х годов.
Կլեոպատրայի խնջույքը. 1653. Էրմիտաժ, Սանկտ Պետերբուրգ
